Γράφει η Ιωάννα Μαρία Κανταρτζή
Αρχαίοι Ολυμπιακοί αγώνες , 776 π.Χ-393 μ.Χ. Μία από τις πιο σημαντικές περιόδους για την παγκόσμια ανθρωπότητα. Η γέννηση των Ολυμπιακών αγώνων στην αρχαία Ολυμπία έρχεται να εμπνεύσει και να μεταλαμπαδεύσει το ήθος των αρχαίων Ελλήνων σε όλον τον κόσμο. Κατά την διάρκεια των αγώνων, οι αθλητές όχι μόνο ήταν αφοσιωμένοι στον στόχο τους δείχνοντας συνέπεια, αλλά τιμούσαν τον Θεό Δία με δόξα και τιμές. Γνωστό βέβαια είναι και το γεγονός της στρατιωτικής εκεχειρίας κατά της διάρκεια των αγώνων. Έτσι,με τον πέρασμα των χρόνων οι αρχαίοι Έλληνες συνέβαλαν στη δημιουργία της Ολυμπιακής κληρονομιάς, μιας κληρονομιάς βασισμένης στις ανθρώπινες αξίες, στην πίστη, στην αφοσίωση και στην ενότητα. Όλα αυτά διήρκεσαν μέχρι το 393 μ.Χ. όπου ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος πίστεψε ότι κατάργησε οριστικά αυτόν τον θεσμό.
Αργότερα, ένα όραμα του Παναγιώτη Σούτσου, γίνεται πραγματικότητα με την βοήθεια του BarondeCoubertin. Ένα έτος που δεν θα ξεχαστεί ποτέ,1896. Οι πρώτοι Μοντέρνοι Ολυμπιακοί Αγώνες ξεκίνησαν ξανά να γράφουν ιστορία στον τόπο που γεννήθηκαν, στην Ελλάδα. Αξίες, ήθος, ιδεώδη, ιστορία, μυθολογία, πολιτισμός παίρνουν ξανά μορφή και η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος. Η Ελλάδα, η χώρα που γέννησε πολιτισμό και τον διέδωσε μέσω της Ολυμπιακής κληρονομιάς, έρχεται να εμπνεύσει, να διαδώσει την σπουδαιότητα του αθλητισμού για την προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης και ενότητας. Αθλητές από όλο τον κόσμο, ενώνονται κάτω από αυτόν τον θεσμό ο οποίος με τον πέρασμα των χρόνων φαίνεται να πολιτικοποιείται. Η ιδέα της Ολυμπιακής Κληρονομιάς ξαφνικά αφήνει πίσω της το αρχαίο πνεύμα, την λατρεία των Θεών, και γίνεται μέσω αποδοχής της διαφορετικότητας. Το ήθος της ηγεσίας καθώς και το ηγετικό στυλ αλλάζει ,αλλά οι ρίζες του παραμένουν Ελληνικές και ο χαρακτήρας του άκρως ηθικός με σεβασμό στην διαφορετικότητα. Ξεκινώντας από τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο Constantin Henriquez de Zubiera από την Αϊτή είναι ο πρώτος μαύρος χρυσός Ολυμπιονίκης στο πρώτο Ολυμπιακό Τουρνουά Rugby. Στο Βερολίνο το 1936, μπορεί να ήταν δύσκολο επί διδακτορίας και φασισμού ένας Αφρο-Αμερικάνος να συμμετάσχει στους αγώνες, αλλά όχι μόνο τα κατάφερε,αλλά ο Jesse Owens κατέκτησε την κορυφή με 4 χρυσά μετάλλια. Η Alice Coachman είναι η πρώτη μαύρη γυναίκα χρυσή Ολυμπιονίκης το 1948 στο Λονδίνο. Το 2008 στο Πεκίνο, ο Matthew John Mitcham είναι εκείνος ο ομοφυλόφιλος χρυσός ολυμπιονίκης. Η Ibtihaj Muhammad, η πρώτη γυναίκα μουσουλμανικών πεποιθήσεων αγωνίζεται με μαντίλα στους Ολυμπιακούς αγώνες το 2016,στους θερινούς Ολυμπιακούς αγώνες στο Ρίο και κερδίζει το μπρονζέ μετάλλιο. O Chris Mosier, ο πρώτος τρανσέξουαλ αθλητής του οποίου είναι χορηγός η Nike, διαγωνίσθηκε στους προκριματικούς των Ολυμπιακών αγώνων τον Ιανουαρίου του 2020 και είναι έτοιμος να συμμετάσχει στους επόμενους Ολυμπιακούς.
Αναρωτιέμαι μήπως η Ελλάδα η δημιουργός αυτής της βαριάς Ολυμπιακής Κληρονομιάς, η οποία αγκαλιάζει πλέον την διαφορετικότητα μέσω του αθλητισμού, είναι ώρα να την αποδεχτεί ουσιαστικά και να γίνει πρωτοπόρα στην εξάλειψη του ρατσισμού και της ομοφοβίας. Μήπως είναι η ώρα, ο αθλητισμός στην Ελλάδα να γίνει πιο δυνατό μέσο προώθησης του σεβασμού της διαφορετικότητας;
*Η Ιωάννα Μαρία Κανταρτζή είναι Διδακτορική Φοιτήτρια Ανθρώπινης Κινητικής, στο Πανεπιστήμιο Οτάβας στον Καναδά
Comments