Γράφει ο Σεραφείμ Παπαγεωργίου
Κορονοϊός και Οικονομία. Δύο λέξεις που μας έχουν γίνει “έμμονη ιδέα” το τελευταίο διάστημα, αφού τις συναντάμε σε κάθε πτυχή της έντονης, μπορεί και όχι πλέον, καθημερινότητας μας. Στο παρόν άρθρο, θα γίνει μια απόπειρα ανάλυσης αυτών των εννοιών καθώς παρουσιάζουν μία σχέση συνεπαγωγής.
Από τη μία, η πανδημία του κορονοϊού. Η φύση του ιού και η επίδραση που έχει στις ευπαθείς ομάδες της κοινωνίας δεν μας επιτρέπει να τον αγνοήσουμε, πόσο μάλλον να εφησυχάσουμε. Είναι καιρός να αναλογισθούμε τις ατομικές μας ευθύνες, να λειτουργήσουμε ως ενιαίο κοινωνικό σύνολο και να σταθούμε δίπλα στις προσπάθειες αποτροπής μιας πιθανής εκθετικής αύξησης των ατόμων που προσβάλλονται (Να σημειωθεί πως η καμπύλη για την Ελλάδα φαίνεται να είναι γραμμική, σύμφωνα με σχετική έρευνα του Πανεπιστημίου Κρήτης). Είναι αναγκαίο να συνυπογράψουμε τα μέτρα υγιεινής - ασφάλειας που ελήφθησαν ή θα ληφθούν στο άμεσο μέλλον, όσο σκληρά και αν μας φαίνονται με την πρώτη ματιά. Σκοπός των μέτρων είναι να “κουράσουν” τον ιό στον “μαραθώνιο” της υπομονής και επιμονής που επιβάλλουν οι καιροί. Κατά τον τερματισμό, στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου χρειάζεται να βρίσκονται η δημόσια και η οικονομική υγεία. Με αυτόν τον τρόπο είναι πολύ πιθανό να επιτευχθούν οι αναγκαίες συνθήκες βιωσιμότητας για την επόμενη μέρα.
Στον αντίποδα, η “κυκλοθυμική” ελληνική οικονομία. Μέχρι πρότινος ήταν ευρέως αποδεκτή η ανοδική τάση της χώρας μας στον τομέα των οικονομικών. Η μείωση της ανεργίας στο 16,3% κατά το Δ΄ τρίμηνο του 2019 (ΕΛΣΤΑΤ), η θεαματική υποχώρηση της απόδοσης του ελληνικού δεκαετούς ομολόγου στο 0,897% και η αύξηση του ΑΕΠ με ρυθμό 1,9% το 2019 (ΕΛΣΤΑΤ) είναι κάποια παραδείγματα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν προς επίρρωση της προαναφερθείσας οικονομικής ανάκαμψης που γνώρισε η Ελλάδα. Τι γίνεται όμως τώρα, που ένας αόρατος εχθρός “παραλύει” την παγκόσμια οικονομία; Η απάντηση βρίσκεται μπροστά μας και τις συνέπειες, τις βιώνουμε όλοι μαζί σε όλους τους εργασιακούς κλάδους ανεξαιρέτως. Οι επιχειρήσεις, τα χρηματιστήρια και η εγχώρια ρευστότητα “παλεύουν” στη δίνη του κορονοϊού. Ακόμα και ο τουρισμός, κλάδος με ισχυρή συμβολή στο ΑΕΠ και στην απασχόληση της χώρας, στέκεται “αβέβαιος” σε τεντωμένο σχοινί. Η ταχύτητα που συμβαίνουν όλα αυτά θυμίζουν την επεισοδιακή χρονιά του 2009.
Η διαφορά όμως αυτή τη φορά είναι μεγάλη και αισθητή. Η τωρινή κυβέρνηση φαίνεται να είναι διαβασμένη, έχοντας ένα ιδιαίτερα αποφασιστικό σχέδιο και συγκεκριμένους στόχους. Δηλώνει “παρούσα” στις δυσμενείς συγκυρίες λαμβάνοντας έγκαιρα μέτρα (σκληρά για πολλούς) σκεπτόμενη την ανθρώπινη ζωή αλλά και την αυριανή οικονομική πορεία. Το πακέτο μέτρων που έχει στο “συρτάρι” το Υπ. Οικονομικών μπορεί να υλοποιηθεί για αρκετούς μήνες ακόμα, χωρίς να υπάρξουν ταμειακά προβλήματα όπως δηλώνει ο Χ. Σταϊκούρας, αποπνέοντας ετοιμότητα και αισιοδοξία.
Επιτέλους η Ελλάδα κατέχει ενεργό ρόλο στις ευρωπαϊκές εξελίξεις με τη φωνή της να λαμβάνεται σοβαρά υπ΄όψιν, γεγονός που την καθιστά άξια να χρησιμοποιήσει όλα τα πολεμοφόδια που δημιουργούνται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ως απότοκο αυτού, η Ελλάδα θα είναι σε θέση να διαχειριστεί και να καλύψει το δημοσιονομικό κενό που θα είναι αισθητό όταν τελειώσει η κρίση.
* Ο Σεραφείμ Παπαγεωργίου είναι προπτυχιακός φοιτητής στο τμήμα ηλεκτρολόγων μηχανικών και μηχανικών υπολογιστών (ΗΜΜΥ) του ΔΠΘ καθώς αποτελεί και ενεργό μέλος της ΟΝΝΕΔ Καρδίτσας.
تعليقات