Γράφει ο Αναστάσιος Καλαντζής
Φώτο Αρχείου
Με αφορμή τα όσα διαδραματίστηκαν πριν λίγο καιρό στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Ο.Π.Α) και όσα έχουν ειπωθεί από εκείνη την ημέρα και έπειτα για το συμβάν νιώθω την ανάγκη να πω και εγώ δυο πράγματα και να εξηγήσω γιατί με βρίσκουν σύμφωνο οι αποφάσεις της κυβέρνησης.
Η φύλαξη και ο έλεγχος εισόδου στα πανεπιστημιακά ιδρύματα θα έλεγα πως είναι αναγκαία κίνηση που θα έπρεπε να έχει γίνει πολλά χρόνια πριν μαζί με την άρση του πανεπιστημιακού ασύλου όπως ορθά κατάργησε πριν ένα χρόνο η κυβέρνηση. Το πανεπιστημιακό άσυλο είναι άσυλο Ιδεών και όχι άσυλο/κρησφύγετο ατόμων, φοιτητών ή μη που παρανομούν. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει να χρησιμοποιείται ο πανεπιστημιακός χώρος ως ορμητήριο ή κρησφύγετο ατόμων που καταστρέφουν δημόσια αλλά και ιδιωτική περιουσία με αφορμή την διαφορετική άποψη τους απέναντι σε απόφαση του κράτους ή άλλων περιστατικών που απασχολούν την κοινωνία. Επιπλέον, δεν θα ήθελα καθόλου να αναφερθώ στο παράνομο εμπόριο ουσιών από ανθρώπους που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται στον χώρο του πανεπιστημίου. Η κατάσταση είναι εκτός ορίων και πρέπει πλέον να αλλάξει.
Έτσι λοιπόν, η φύλαξη του πανεπιστημίου είναι απαραίτητη αλλά και λειτουργική, θα έλεγα, καθώς θεωρώ πως βοηθά συμπληρωματικά το άσυλο ιδεών. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε δει περιστατικά βίας μεταξύ φοιτητών με αφορμή τις ιδέες τους. Είναι μια πραγματικότητα και αυτή που πρέπει να αντιμετωπιστεί, δεν είναι σωστό να εκφοβίζεται φοιτητής από φοιτητή για τις ιδέες του και η πολιτεία να μένει άπραγη, ενώ σχεδόν συχνό είναι το φαινόμενο του εκφοβισμού και από άτομα δεν ανήκουν στην πανεπιστημιακή κοινότητα αλλά βρίσκονται στο χώρο γιατί δεν υπάρχει έλεγχος.
Το πανεπιστήμιο είναι δημόσια περιουσία και το κράτος οφείλει να το προστατεύσει αλλά και να το διαφυλάξει καθαρό. Η εικόνα των πανεπιστημιακών χώρων είναι απαράδεκτη και κακόγουστη. Οι παρατάξεις συνεχώς προσβάλλουν την αισθητική των κοινόχρηστων χώρων με συνθήματα γραμμένα σε τοίχους, με πανό και αφισοκολλήσεις. Κάτι που κατά την γνώμη μου υπονομεύει το άσυλο Ιδεών καθώς όταν αντικρίζεις τέτοιες εικόνες στο χώρο που βρίσκεσαι για να σκεφτείς και να εκφραστείς ελεύθερα σίγουρα τρέμεις αν διαφωνείς σε κάτι από αυτά που αναφέρονται στους τοίχους, γιατί λίγο πιο κάτω θα δεις τα τραπεζάκια αυτών των ατόμων που νιώθεις όταν τους ακούς να μιλάνε πως είναι έτοιμοι χωρίς λόγω να σε στιγματίσουν και ίσως να σου επιτεθούν.
Το Πανεπιστημιακό άσυλο παραχωρήθηκε τιμητικά στο όνομα κάποιον φοιτητών που μπόρεσαν και σήκωσαν το ανάστημα τους μπροστά στο φασισμό. Σήμερα εμείς καταφέραμε να προσβάλλουμε την ιστορία αυτών των σπουδαίων ανθρώπων δηλητηριάζοντας τον χώρο της ελεύθερης έκφρασης Ιδεών και την πηγή της Δημοκρατίας με φασιστικές δράσεις εντός των πανεπιστημίων. Ολόκληρη η πανεπιστημιακή κοινότητα θεωρώ πως επιζητά την άμεση δράση από την πολιτεία για την αποκατάσταση του ονόματος του δημόσιου πανεπιστημίου . Το πανεπιστήμιο αποτελεί την πηγή της Δημοκρατίας και θα σταματήσει πλέον να καλύπτει τις παρανομίες και τον φασισμό οποιουδήποτε χρώματος.
*Ο Αναστάσιος Καλαντζής είναι προπτυχιακός φοιτητής πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης
Comments