Γράφει ο Σεραφείμ Παπαγεωργίου Οι εξελίξεις “τρέχουν”. Οι ισορροπίες αλλάζουν. Το αύριο διαμορφώνεται. Το αποτέλεσμα αβέβαιο. Αυτές οι τέσσερις προτάσεις περιγράφουν πλήρως τα γεγονότα των τελευταίων μηνών και τροφοδοτούν το αίσθημα αβεβαιότητας πολλών για το τι μέλλει γενέσθαι. Είναι γεγονός οτι μετά την πανδημία του κορονοϊού, σε θέμα ρευστότητας και διεθνούς ενδιαφέροντος ακολουθεί η κρίση στη νοτιοανατολική Μεσόγειο.
Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Αρχικά, στη μία πλευρά της ζυγαριάς τοποθετείται η Ελλάδα. Μία χώρα με σπουδαία γεωγραφική θέση, αξιοζήλευτη ιστορία και αξιοθαύμαστο πολιτισμό, ο οποίος αποτέλεσε τα θεμέλια πάνω στα οποία στηρίχθηκε και εξελίχθηκε ο σύγχρονος δυτικός πολιτισμός. Όπως όλα δείχνουν η πολιτιστική κληρονομιά της Ελλάδας επηρεάζει τη σύγχρονη ζωή του ανθρώπου σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς του. Είναι η χώρα που θεμελίωσε τη Δημοκρατία και πρόσφερε τα μέγιστα σε τομείς όπως η γλώσσα, η επιστήμη, ο αθλητισμός, η τέχνη, η φιλοσοφία κ.ο.κ. Η Ελλάδα επίσης, ως σταυροδρόμι τριών ηπείρων πρέπει να αποτελεί παράγοντα σταθερότητας και ανάπτυξης στην περιοχή. Και βλέπουμε ότι στέκεται επάξια στο ύψος των περιστάσεων που τις αναλογούν!
Ας πάρουμε το παράδειγμα του Έβρου. Η χώρα μας βρέθηκε αντιμέτωπη με μια προμελετημένη απόπειρα εισβολής, υποκινούμενη από την γειτονική Τουρκία. Η απάντηση της Ελλάδας; Άμεση και αποφασιστική, δείχνοντας έτσι την αποτελεσματικότητα και τον υπεύθυνο ρόλο της προς πάσα κατεύθυνση. Η προσπάθεια, λοιπόν, εργαλειοποίησης των μεταναστευτικών ροών από μεριάς της Τουρκίας που στόχο είχε τον εκβιασμό της Ευρώπης και κατ΄επέκτασιν το οικονομικό όφελος της ίδιας, κατέληξε στο κενό.
Η Ελλάδα γυρνάει επιτέλους σελίδα στην ιστορία της. Οι σωστοί χειρισμοί της τωρινής κυβέρνησης σε θέματα εξωτερικής πολιτικής προσδίδουν στη χώρα κύρος, αξιοπιστία, δυνατή φωνή στα μείζοντα ζητήματα ευρωπαϊκού χαρακτήρα, κατοχύρωση και επέκταση κυριαρχικών δικαιωμάτων ( στα πλαίσια του νόμου) και ισχυρά εκκολαπτόμενες συμμαχίες. “Aνοιχτά” ζητήματα χρόνων “κλείνουν” το ένα μετά το άλλο με τις πλέον επωφελούμενες συνθήκες. Τέλος, με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, με πνεύμα καλής γειτονίας, με σεβασμό στο διεθνές δίκαιο και την νομιμότητα, η Ελλάδα γίνεται ισχυρότερη ενώ ταυτόχρονα εδραιώνει την παρουσία της στην περιοχή, διασφαλίζοντας την ειρήνη και τη συνεργασία στα δυτικά και νότια σύνορά της.
Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Από την άλλη, η Τουρκία προσπαθεί μάταια να ισορροπήσει τη ζυγαριά που γέρνει ξεκάθαρα υπέρ της Ελλάδας. Η πρώτη εγκαταλείποντας τον δρόμο του εκδημοκρατισμού, της ευρωπαϊκής προοπτικής καιαπορρίπτοντας κατηγορηματικά τους νόμους της θάλασσας μετατρέπει την μέχρι πρότινος προκλητική στάση της σε επιθετική. Με αυτόν τον τρόπο επιβεβαιώνει ότι είναι το “κακό παιδί” της περιοχής, ιδιότητα που απέκτησε με την αξία της ανά τους αιώνες.
Σε αντιδιαστολή με την Ελλάδα, η Τουρκία έχει βεβαρημένο ποινικό μητρώο μετρώντας γεννοκτονίες, λεηλασίες, πολέμους και διωγμούς. Επιδιώκει παράλληλα την αποσταθεροποίηση και την δημιουργία έντασης και τετελεσμένων τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Κύπρο. Με μια σειρά έκνομων ενεργειών δοκιμάζει την υπομονή των γειτόνων της και τις αντοχές της διεθνούς κοινότητας.
Η τουρκική ηγεσία σε ένα κρεσέντο απαράδεκτων δηλώσεων αμφισβητεί συνθήκες ευρέως αναγνωρισμένες ενώ συγχρόνως ο τουρκικός προπαγανδιστικός μηχανισμός έχει απλώσει ένα τεράστιο δίκτυο παραπληροφόρησης, επιχειρώντας να επιβάλλει τη δική του “αλήθεια” για την κρίση που βιώνουμε το τελευταίο διάστημα και όχι μόνο.
Η ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ
Παρ΄όλα αυτά, ΕΕ σχεδόν στο σύνολό της, ΝΑΤΟ, ΟΗΕ “νίπτουν τας χείρας τους”. Παραμένουν στην τελευταία γραμμή των γεγονότων και αναλώνονται σε ένα παιχνίδι βαρύγδουπων δηλώσεων χωρίς ουσιαστική συμμετοχή επί του θέματος , ανάγοντας το ζήτημα σε διμερές επίπεδο μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας. Ο ρόλος τους καταρρίπτεται όλο και περισσότερο δημιουργώντας στην κοινή γνώμη αισθήματα απογοήτευσης, αδυναμίας και υποτέλειας. Η ουδετερότητα της στάσης τους, οπλίζει συνειδητά την επεκτατική πολιτική της Τουρκίας, η οποία επαναπαύεται λόγω της αναποφασιστικότητας των θεσμών να επιβάλλουν απτές κυρώσεις. Σε διαφορετική γραμμή κινείται όμως η Γαλλία, η οποία είναι έτοιμη να συμβάλλει στην αποκλιμάκωση της κατάστασης. Δείχνειξεκάθαρα τη στήριξη της προς την Ελληνική πλευράισχυροποιώντας τους ήδη φιλικούς δεσμούς και δηλώνει κατηγορηματικά αντίθετη με τις αναχρονιστικές πρακτικές της Τουρκίας, υιοθετώντας την πιο αυστηρή στάση μαζί με την Αυστρία. Την ίδια στιγμή το σύνθημα « ΕΛΛΑΣ – ΓΑΛΛΙΑ – ΣΥΜΑΧΙΑ » μοιάζει πιο επίκαιρο από ποτέ, καθώς και οι δύο χώρες επενδύουν σε μια αμυντική, ενεργειακή, οικονομική και αναπτυξιακή συνεργασία στο άμεσο μέλλον.
Συμπεραίνουμε λοιπόν πως μία εμπόλεμη σύγκρουση δεν είναι αυτοσκοπός της Τουρκίας. Βαδίζει με σχέδιο που αν καταφέρει να υλοποιηθεί, θα τη μεταφέρει αυτόματα σε ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων στο οποίο θα επιδιώξει ή ακόμη θα απαιτήσει να αποκτήσει πρόσβαση σε οτιδήποτε ΔΕΝ δικαιούται. Καθίσταται επομένως αδήριτη ανάγκη να σταλεί τελεσίδικα και έμπρακτα ένα μήνυμα στήριξης και αλληλεγγύης, των θεσμών προς την Ελλάδα. Η Ελλάδα δεν πρέπει να κάνει ούτε βήμα πίσω από τα κυριαρχικά της δικαιώματα αλλά να συμφωνήσει για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων με συγκεκριμένη ατζέντα και χρονοδιαγράμματα. Αντιθέτως, αν χρειαστεί καλείται να υψώσει το ηρωικό της ανάστημα με κάθε κόστος, τιμώντας το παρελθόν και τους προγόνους της. Βρισκόμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας και δικαιωνόμαστε, γεγονός που γνωρίζει πολύ καλά η Τουρκία. Είναι άλλωστε αυτό που δεν μπορεί με τίποτα να δεχτεί και αυτό το σύνδρομο κατωτερότητας που νίωθει θα τη βασανίζει συνεχώς!
*Ο Σεραφείμ Παπαγεωργίου είναι Προπτυχιακός Φοιτητής ΗΜΜΥ στο ΔΠΘ και μέλος της ΟΝΝΕΔ Καρδίτσας
Comments