Γράφει ο Χρήστος Κ. Συριόπουλος
Φωτογραφία: pixy.org
Τα πανεπιστήμια από τα πρώτα χρόνια της Μεταπολιτεύσεως και έκτοτε, ήταν ένας διαρκής χώρος ανομίας. Δεν ήταν λίγες οι φορές, που το θέαμα το οποίο αντίκριζε κανείς εντός του χώρου των ΑΕΙ και ΤΕΙ ήταν αποτρόπαιο και οι πράξεις που συνοδεύονται από ανθρώπους, οι οποίοι είναι εθισμένοι στην βία και τον τραμπουκισμό, ακραίες.
Τοξικομανείς να κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών, αλλοδαποί μετανάστες να έχουν στήσει παρεμπόριο και να πουλούν πάσης φύσεως πράγματα, από τσάντες και κλεμμένα κινητά μέχρι ναρκωτικά, καθηγητές που τους χτίζανε "αγανακτισμένοι" φοιτητές και νεαροί "ακτιβιστές" που δέρνανε καθηγητές εντός του χώρου του πανεπιστημίου γιατί οι δεύτεροι "τόλμησαν"(!) να τους εγκαλέσουν στην τάξη, ώστε να μην προβαίνουν σε βανδαλισμό των εγκαταστάσεων.
Το περίφημο άσυλο είχε γίνει το πιο εύχρηστο εργαλείο στα χέρια ακραίων ομάδων, οι οποίες κάθε φορά που γίνονται έκτροπα και συμπλέκονται με την αστυνομία έχουν ορμητήριο τους χώρους της γνώσης με το πρόσχημα ότι τους καλύπτει το άσυλο. Τουτέστιν, η πολιτεία τους είχε λύσει τα χέρια σε διαρκή βάση να παίζουν στο δικό τους ταμπλό σε έναν αγώνα που είναι από πριν χαμένος, καθώς ο "αφοπλισμός" της αστυνομίας επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ αποτελούσε βούτυρο στο ψωμί των ακραίων ιδεοληπτικών συμμοριών.
Τρανό παράδειγμα αποτελεί η διαπόμπευση του πρύτανη της ΑΣΟΕΕ από τους Γκαουλάϊτερ των Εξαρχείων. Θυμόμαστε, επίσης, την παραίτηση του Κοσμήτορα της Σχολής Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών του ΕΜΠ το καλοκαίρι του 2018, μετά τον ξυλοδαρμό που δέχτηκαν καθηγητές και διοικητικοί από ένα φοιτητή και δύο ακόμη άτομα αγνώστων στοιχείων, ο οποίος μεταξύ άλλων τόνισε ότι δεν επιθυμεί να είναι «ο Κοσμήτορας που θα βρει κάποιον καθηγητή μαχαιρωμένο ή θα βρεθεί ο ίδιος μαχαιρωμένος κάποιο βράδυ»
Η επαναφορά του ασύλου επί υπουργίας Γαβρόγλου ήταν η υπογραφή της αύξησης της παραβατικότητας εντός του χώρου των πανεπιστημίων και η υποβάθμιση του βασικού ρόλου αυτών, δηλαδή, της δημιουργίας ευυπολήπτων ενηλίκων με καθαρή κριτική σκέψη και διεύρυνση της νοητικής οξύνοιας. Για να μπορεί οιοσδήποτε να απολαμβάνει το δεύτερο πρέπει να εξασφαλιστεί το πρώτο. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προχωρά με γοργά βήματα στην εξυγίανση και περιφρούρηση των λαμπρών χώρων της γνώσης με ένα σχέδιο ρηξικέλευθο, αλλά και φιλόδοξο, το οποίο έχει τις βάσεις του στα εξής:
1. Τη σύσταση ειδικής Ομάδας Προστασίας Πανεπιστημιακού Ιδρύματος (Ο.Π.Π.Ι.),
2. τη σύσταση δομών και τη διεύρυνση των μέτρων ασφαλείας στο χώρο του πανεπιστημίου, συμπεριλαμβανομένης της ελεγχόμενης εισόδου στα ΑΕΙ και
3. την ενίσχυση διατάξεων του πειθαρχικού και του ποινικού Δικαίου.
Ζούμε σε ένα ευρωπαϊκό κράτος, το οποίο μετά από χρόνια οπισθοδρομικής κρατικοδίαιτης διακυβέρνησης, τα πράγματα αρχίζουν να θυμίζουν τον δυτικό και αναπτυγμένο χαρακτήρα της πατρίδας μας. Τα πανεπιστήμια της Ελλάδας κατατάσσονται κάθε χρόνο στα καλύτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα παγκοσμίως και χιλιάδες ξένοι φοιτητές έρχονται μέσα από προγράμματα τύπου Erasmus να διδαχθούν αλλά και να αφομοιωθούν στα της ελληνικής κουλτούρας και παράδοσης.
Οφείλουμε να αποδείξουμε ότι όχι μόνο υπερτερούμε στην ουσία, αλλά και στην εικόνα που προσφέρουμε ως σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος για την παιδεία μας στο εξωτερικό. Σε παράφραση της φράσης «η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, αλλά να φαίνεται κιόλας», έτσι και τα ελληνικά ΑΕΙ και ΤΕΙ πρέπει να δείχνουν ότι αξίζει να χαίρουν την εκτίμηση του αναπτυγμένου κόσμου.
*Ο Χρήστος Κ. Συριόπουλος είναι Πολιτικός Επιστήμων-Διεθνολόγος
Comments