Γράφει η Ιωάννα Μαρία Κανταρτζή
Παρακολουθώντας τις τελευταίες ειδήσεις για τον Jacob Blake, την αναστολή των ΝΒΑ play offs πολλά ερωτήματα γεννιούνται στο μυαλό μου. Το βασικό μου ερώτημα έχει να κάνει με την τεχνολογία η οποία στις μέρες μας μπορεί να μου λύσει πολλά ερωτήματα. Παίρνω τον υπολογιστή μου και αναζητώ στο Google τα views δύο μεγάλων γεγονότων του 2020: α) COVID-19, β) George Floyd. Από την περίοδο 31 Μαΐου έως και 2 Ιουνίου, η πλειοψηφία των παγκόσμιων αναζητήσεων στο Google ανήκει στον George Floyd και όχι στον COVID-19. Με άλλα λόγια, την πλειοψηφία κατέχει ένα άκρως βαθύ πολιτικοκοινωνικό πρόβλημα, το οποίο αποτελεί μόνο του ένα είδος κρίσης και φέρει το όνομα ρατσισμός.
Η κρίση αυτή δεν είναι ούτε καινούργια, ούτε απλή, ούτε μπορεί να αντιμετωπιστεί με απόλυτο έλεγχο. Αυτό συμβαίνει λόγω δύο αστάθμητων παραγόντων: 1) ανθρώπινος παράγοντας , 2) ψυχολογία. Δύο παράγοντες οι οποίοι με την σειρά τους προκαλούν προκλήσεις μέσω των κρίσεων σε όλους του τομείς της κοινωνίας μας (πολιτική, οικονομία, αθλητισμός κτλ.). Βέβαια καθώς μιλάμε για τον 21ο αιώνα, οι κρίσεις αυτές μπορούν να χαρακτηριστούν ως μοντέρνες κρίσεις και επηρεάζουν την πολιτική ηγεσία καθώς επίσης και την ηγεσία στο επίπεδο της διοίκησης λόγο της πολιτικοκοινωνικής τους φύσης σε ένα σύστημα παγκοσμιοποίησης και μοντερνισμού.
Όσον αφορά το πεδίο διοίκησης ειδικά στον αθλητισμό, τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά, ειδικά στην περίπτωση που ένα κοινωνικό πολιτικό πρόβλημα παίρνει δυσάρεστες διαστάσεις και διχάζει ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων σε παγκόσμιο επίπεδο. Πλέον η λέξη πολιτικοποίηση εμπλέκεται στον αθλητισμό και διχάζει την κοινή γνώμη.
Η πολιτικοποίηση του αθλητισμού δεν είναι καινούργιο φαινόμενο και οι απόψεις διίστανται σχετικά με το αν είναι ορθό να πολιτικοποιείται ή όχι ο αθλητισμός. Μεγάλες αθλητικές οργανώσεις όχι μόνο πολιτικοποιήθηκαν στο κίνημα του #black_lives_matter, άλλα πλέον περνάνε τρανταχτά μηνύματα για τον ρατσισμό και ταυτόχρονα γεννούν πολιτικά και κοινωνικά ερωτήματα.
Το ΝΒΑ, είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα. Τη φετινή χρόνια οι λέξεις equality, enough, black lives matter, education reform, freedom, egalite, liberte αντικατέστησαν τα ονόματα των παικτών του ΝΒΑ στις φανέλες τους. Οι τελικές, πλάγιες και η κεντρική γραμμή του γηπέδου που φιλοξενεί τους φετινούς αγώνες, έχουν χρώμα μαύρο, οι λέξεις «black lives matter» είναι γραμμένες στην μέση του γηπέδου και το πρώτο επίσημο μποϊκοτάζ του NBA λόγω της βίας που ασκήθηκε στον Jacob Blake είναι γεγονός. To NBA ανέλαβε τα Playoff Games έπειτα από το μποϊκοτάζ της ομάδας του Milwaukee Bucks, και πλέον η πολιτικοποίηση του ΝΒΑ δυναμώνει. Στο σύνολό της η οργάνωση, οι ομάδες και οι παίκτες τοποθετούνται στο ζήτημα του ρατσισμού, οι παίκτες των Milwaukee Bucks δηλώνουν ότι δεν μπορούν να παίξουν την ώρα που ο ρατσισμός χτύπα ξανά τους Αφρο-Αμερικάνους πολίτες και καταδικάζουν κάθε εγκληματική συμπεριφορά προς τη διαφορετικότητα.
Μετά από όλα αυτά συνεχίζω να αναρωτιέμαι… Μπορεί άραγε σε ένα κόσμο αλληλοεξαρτώμενο η λέξη πολιτικοποίηση να συνεχίζει να διχάζει; Τελικά θέλουμε τις αθλητικές οργανώσεις να ασκούν επιρροή σε τόσο μεγάλο κοινό, να έχουν φωνή και να εναντιώνονται στην αδικία και τον ρατσισμό; Ποιος θα πρέπει να είναι τελικά ο ηγετικός ρόλος των αθλητικών οργανώσεων και πώς αυτές οι οργανώσεις θα πρέπει να αντιμετωπίζουν τις κοινωνικές κρίσεις; Μήπως τελικά ο αθλητισμός χρειάζεται μεγαλύτερη θέση στην κοινωνία ώστε να πειθαρχεί, να εμπνέει και να νουθετεί;
*Η Ιωάννα Μαρία Κανταρτζή είναι Διδακτορική Φοιτήτρια Ανθρώπινης Κινητικής στο Πανεπιστήμιο Οτάβας του Καναδά
Comments