Γράφει ο Κωνσταντίνος Αμαργιωτάκης
Η σχέση των νέων πολιτών με τα πράγματα του τόπου μας ήταν διαχρονικά έντονη, καθώς τα κινήματα που έλαβαν χώρα στην Ελλάδα ξεκίνησαν από νέους ανθρώπους , οι οποίοι ήθελαν να δουν μια αλλαγή στη ζωή τους. Το φοιτητικό κίνημα στα χρόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών και τα Ιουλιανά του 1965 είναι λίγα μόνο παραδείγματα όπου οι νέοι πρωτοστάτησαν προκειμένου να αντιταχθούν
στον άδικο τρόπο που τους φερόταν το κράτος και για να υπερασπιστούν βασικά δικαιώματα όπως την ελευθερία του λόγου. Σήμερα εκτός από ορισμένες ομάδες ακτιβιστών στο πλαίσιο της κοινωνίας των πολιτών, οι νέοι μπορούν να επηρεάσουν την πολιτική της κυβέρνησης μονάχα καθορίζοντας, ποιοι θα την αποτελούν, μέσω της διαδικασίας των εκλογών.
Το γεγονός ότι το «σύστημα» δεν δίνει δυνατότητες και ευκαιρίες στους νέους να συμμετέχουν ενεργά στα πολιτικά τεκταινόμενα, τους αποστρέφει από αυτή την ενασχόληση. Επίσης το πολιτικό μας σύστημα αποτελείται από συγκεκριμένες οικογενειακές φατρίες και ισχυρούς επιχειρηματίες οπότε ένας νέος άνθρωπος ο οποίος δεν ανήκει σε έναν τέτοιο κύκλο θα συναντήσει πολλά εμπόδια σε περίπτωση που ασχοληθεί ενεργά με την πολιτική. Ακόμη, τα σκάνδαλα που κατά καιρούς έρχονται στο προσκήνιο της πολιτικής συζήτησης δίνουν στους νέους την εικόνα της διαφθοράς και αδιαφορούν ακόμη και για το εκλογικό τους δικαίωμα, να αναδεικνύουν δηλαδή τους βουλευτές που θα τους εκπροσωπούν, αφού θεωρούν ότι λείπει η εντιμότητα και ειλικρίνεια από το πολιτικό πεδίο. Τέλος η παρατεταμένη ευημερία της Μεταπολίτευσης έκανε τους νέους να αδιαφορούν για την πολιτική, αλλά η οικονομική κρίση του 2009-10 τους ώθησε και πάλι να βγουν στους δρόμους με το κίνημα των Αγανακτισμένων.
Πέρα όμως από τις διαδηλώσεις και τα κινήματα οι νέοι οφείλουν στους εαυτούς τους και στις επόμενες γενιές να ασκήσουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι και να κατέβουν στον πολιτικό στίβο, καθώς μόνο αυτοί μπορούν να φέρουν την αλλαγή. Αυτοί έζησαν την ανεργία και όλα τα άλλα προβλήματα που έφεραν τα μνημόνια και αυτοί αναγκάστηκαν να φύγουν στο εξωτερικό για ένα καλύτερο μέλλον. Πέρα από ιδεοληψίες και λοιπές κομματικές θέσεις οι σημερινοί νέοι μπορούν να σκεφτούν έξω από συγκεκριμένα κομματικά και ιδεολογικά πλαίσια και έτσι έχουν τη δυνατότητα να προτείνουν πρωτότυπες και καινοτόμες πολιτικές και όχι απλώς να ακολουθούν άκριτα ιδέες και πρότυπα από το εξωτερικό. Η Ελλάδα πρέπει κάποια στιγμή να γίνει ανεξάρτητο και οργανωμένο κράτος και μόνο οι νέοι μπορούν να το κάνουν πράξη.
Φώτο: pikist.com
*Ο Κωνσταντίνος Αμαργιωτάκης είναι Προπτυχιακός Φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης
Comments